هنر شهری بی هویت در منظر حاشیه بزرگراه های تهران

منظر اطراف بزرگراه‌های تهران به عنوان اصلی‌ترین شریان‌های ارتباطی شهر، از اهمیت بسزایی برخوردارند، اما به دلیل عدم هماهنگی‌ عناصر هنری با هم و نداشتن هدف مشخص در برنامه ريزی، ساماندهي و طراحی اين مناظر، بیننده ارتباط ذهنی موثری با این عناصر برقرار نمی‌کند و به ایجاد آشفتگی و عدم تعلق خاطر منجر می‌شود.
از جمله راهكارهایی كه برای هماهنگی این‌گونه پروژه‌های زیباسازی در شهر می‌توان اجرا كرد، استفاده از نماد و نشانه‌های هویت بخش و یادآور فرهنگ آن شهر است، ضمن اینکه خوانایی و آدرس‌دهی منطقه را نیز تسهیل بخشد. این نمادها به خودی خود بایکدیگر در ارتباط هستند و افراد مي توانند با گذر از ميان بزرگراه هاي شهر با آن‌ها ارتباط برقرار ‌کنند.

نمونه نامناسب