"گودالهای زیستی"، جوی هایی هستند که دو طرف آنها دارای شیب ملایمی بوده و با گیاهان و درختان پوشیده می شود؛ محور مرکزی این گودالها به عنوان زهکش عمل می کند.
مطابق با پژوهشی در میشیگان، سطوحی با شیب 2 درصد و عمق 4 سانتيمتر، بهترين ميزان نگهداری آب باران در حدود 87 درصد را داشته اند. تركيبي از شیب کم و عمق زیاد به وضوح موجب كاهش ميزان روان آبها مي شود.
