سفر به سرزمین آذربایجان فرصتی ارزشمند برای لمس تاریخ، تجربه فضاهای معمارانه و آشنایی با فرهنگ بومی و منظر آذربایجان را برای دانشجویان معماری و منظر فراهم آورد.
در سازمان فضایی روستای کندوان، معماری بومی هر کران، جهان کوچکی است از رابطه انسان با زمین؛ جایی که مرز میان کار و سکونت، طبیعت و ساخته بشر، محو شده است.
کلیسای سنت استپانوس نمونه ای از همزیستی معماری، طبیعت و معنا است؛ جایی که بستر طبیعی به عنوان عنصری معناساز در شکل دهی به خاطره، هویت و تقدس مکان نقش دارد.
طراحی هوشمندانه آب در باغ ایل گلی همسو با تجربه کاربران بوده و با فراهم کردن آرامش روانی، جلب توجه حسی و برانگیختن احساس تعلق، حس مکان آنرا زنده نگه می دارد.
دانشگاه هنر اسلامی تبریز نمونه ای موفق از بازآفرینی مناظر پساصنعتی است که در عین حفظ کالبد تاریخی، با طراحی منظر و مرمت سازگار، به فضایی کارآمد تبدیل شده است.
مصالح بومی، نحوه ساخت، انتخاب مکان، فرم معماری و ارتباط با طبیعت اطراف در طراحی کلیساها، همگی در پاسخ به شرایط اقلیم کوهستانی منطقه آذربایجان انتخاب شده اند.
معماری روستای کندوان با بهره گیری از فرم طبیعی مخروطی، مصالح بومی، عایق حرارتی طبیعی و جهت گیری هوشمندانه، نمونه ای شاخص از پایداری اکولوژیک و انرژی محور است.
در گردشگری مذهبی بایستی به ادراک معنوی پیروان ادیان در منظرهای مذهبی به ویژه فعالیتهای جمعی اهمیت داد تا امکان خوانایی برای دیگر بازدیدکنندگان نیز فراهم گردد.
مسجد کبود تبریز فراتر از یک بنای تاریخی، نمادی زنده از هویت فرهنگی، مذهبی و اجتماعی مردمی است که در طول قرون با آن زیسته اند، دعا کرده اند و خاطره ساخته اند.
در بازآفرینی کارخانه چرم سازی خسروی و تبدیل آن به دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تمرکز اصلی بر حفظ اصالت و ارزش‌ تاریخی و استفاده از روشهای صحیح مقاوم سازی بوده است.
برای احترام به فضای مقدس کلیسای سنت استپانوس و زائران مسیحی می توان با برنامه ریزی، حضور گردشگران در روزهای خاص را محدود و فضاهایی را برای گردشگران اختصاص داد.
رشد سریع گردشگری بدون مدیریت مبتنی بر اصول برنامه ریزی منظر، پیامدهای منفی برای اصالت تاریخی و کیفیت تجربه انسانی از قره کلیسا را به همراه داشته است.
[df-form-login]