آرشیو فتوکامنت

در طراحی منظر توجه به عملکرد گیاهان و انتخاب نوع و محل کاشت با توجه به ویژگی های هر گونه گیاهی در طرح کاشت حائز اهمیت است.

جای گذاری نامناسب گونه گیاهی، عدم توجه به تناسبات و رعایت نکردن فاصله کاشت با لبه، باعث پوشش پس زمینه گیاه و کاهش عرض مسیر عبوری شده است.

بی توجهی به خانه های کوچک حیاط دار در بافت فرسوده ابهر موجب از بین رفتن امنیت خانه های قدیمی و کوچ اجباری ساکنین این حیاط های مدفون شده است.

جانمایی مسیر در پارک ها باید به گونه ای باشد که دسترسی را تسهیل کند و منجر به ایجاد مسیری جدید و تخریب پارک توسط مخاطبین نشود.

در کاشت توده ای می بایست درختان دارای شاخ و برگ نامنظم بوده تا با کاشت نامنظم و توده ای در کنار دیگر درختان گونه ی خود، یک کل واحد را تشکیل دهند.

رعایت فواصل کاشت درختان، از اصول مهم طراحی منظر است. در طراحی کاشت پارک ملت قزوین، فاصله درختان متناسب با قطر تاج درخت، میان آنها ایجاد نشده است.

کاشت تک درخت در حاشیه باغچه، نه تنها بر مفهوم خاصی تاکید ندارد، بلکه با کهن الگوی کاشت ردیفی درختان در محور باغ ایرانی نیز در تضاد است.

توجه به سهولت دسترسی به یک فضای عملکردی و انتخاب پوشش گیاهی با در نظر گرفتن عملکرد و البته میزان تردد در آن فضا یکی دیگر از نکات مهم در طراحی کاشت منظر است.

جانمایی و کاشت نامناسب درختچه های سرو، موجب از بین رفتن پرسپکتیو زیبا در یکی از محورهای کاخ گلستان شده است.

یکی از نکات مهم برای کاشت گیاهان در منظر، توجه به عرض باغچه است و عرض کم باغچه می تواند مشکلاتی را برای رشد گیاهان موجود در آن به وجود آورد.

در طرح کاشت رفوژ میانه بلوارها باید از کاشت گیاهان مثمر جلوگیری کرد زیرا موجب جذب افراد مخصوصاً کودکان شده و این مسئله خطر آفرین است.

فاصله کاشت یک عامل برای رسیدن هر درختی به حداکثر رشد خود است. وقتی فاصله کاشت رعایت نشود، نزدیک بودن درختان به هم باعث نازک شدن تنه آنها می گردد.

عدم استفاده از درخت سایه انداز و کاشت درخت سرو در تمامی باغچه، موجب شده که نیاز فضا جهت سایه اندازی برای افرادی که از نیمکت استفاده می کنند، تامین نشود.