سفر به خودی خود، تاثیرات بسزایی در زندگی و منش انسانها می گذارد و شخصیت انسانها را متحول می کند. مسافرت امری حیاتی برای بلوغ انسانها محسوب می شود؛ زمانی که انسان پای در سرزمین با فرهنگی جدید و متفاوت می گذارد، بی واسطه آغوش خود را به سوی آموختن باز کرده است، کسانی که بسیار سفر می کنند به همان اندازه منعطف بوده و جهان بینی کامل تری نسبت به سایرین دارند.
آموزش در سفر
«آموزش در سفر» نوعی مسافرت مشارکتی است که در حوزه رشته معماری منظر شکل گرفته و دهه ۸۰ شمسی به همت دکتر سید امیر منصوری در پژوهشکده نظر راه اندازی شده است. مشابه این برنامه از سال 1393 زیر نظر دکتر مهربانی گلزار و دکتر مهدی فاطمی برگزار می شود. این برنامه ها با حضور جمعی از افراد متخصص با زمینه های فکری نزدیک به یکدیگر و با حضور اساتید مجرب، یک گروه منسجم را تشکیل داده و به نقاط مختلف داخلی و خارجی سفر می کنند. از امتیازات خاص این سفرها برگزاری کارگاههایی با موضوعات مشخص شده در طول سفر است که می تواند در جریان سفر برای یادگیری همسفران ارزشمند باشد. از اتفاقات خوشایند دیگری که در این سفرها می توان به آن اشاره کرد، به دلیل گروهی و جمعی بودن این گونه از سفرها، فرد تجربه زندگی جمعی و سازگاری بیشتری با افراد مختلف در زندگی را کسب می کند. به علاوه با توجه به نزدیک بودن زمینه فکری افراد، سوالها و پرسشهایی در سفر به وجود می آید که نتیجه آن کنجکاوی بیشتر افراد نسبت به محیط و شکل گیری تحقیقات میدانی است.
همینطور محصولات علمی، پژوهشی و فرهنگی مختلفی به دنبال دارد که به عنوان مثال برگزاری نمایشگاه هایی با موضوعات مختلف پس از اتمام سفر، چاپ گزارشها، فتوکامنت ها و مقالات علمی علاقه مندان در سایت معمارمنظر و یا مجلات تخصصی است.
برای آشنایی بیشتر با سفر پژوهشی می توانید مطالب زیر را مطالعه کنید:
[postlist id=13387]
