کودکان مبتلا به “اختلالات رفتاری ناشی از کمبود توجه”، پس از پیاده روی در پارک، “تمرکز” بهتری داشته اند. پیاده روی در دیگر فضاها چنین نتیجه ای نداشته است.

تالاب هایی که با ماکروفیت ها (گیاهان آبزی بزرگ) کشت می شوند، نسبت به سیستم تالاب بدون کشت، مواد مغذی بیشتری را خارج می کنند.

نتایج پژوهشی حاکی از آن است که افرادی که 90 دقیقه “پیاده روی” در یک “محیط طبیعی” داشته اند، نسبت به افرادی که در یک “محیط شهری” رفت و آمد کرده اند، از میزان پایین “درگیری ذهنی” برخوردار بوده اند.

تحقیقی ٨ ساله در رابطه با 3173 کودک از 12 محله در جنوب كاليفرنيا حاکی از آن است كه دسترسي مناسب کودکان به پارک و برنامه های تفريح و سرگرمي باعث می شود تا بيش از ٩,٥ درصد از پسران و ٨,٣ درصد از دخترانی که “اضافه وزن” داشتند، به “وزن نرمال” برگردند.

پژوهشی در سنگاپور نشان می دهد که سیستمهای سبز عمودی به ميزان ٥ تا ١٠ دسي بل، نوفه را کاهش می دهند. برای كاهش حداكثری، نبايد فضای خالی مابين سيستم قرار گيرد.