این پروژه برای یک زوج طراحی شده است. شوهر از علاقمندان موسیقی است و کافه ای را مدیریت می کند و از وجود موسیقی، قهوه و فضای زیبا در آن لذت می برد. او می خواهد فضای کافه عمودی، شفاف و پویا باشد. از طرفی آنها به یک اقامتگاه کوچک در طبقات دوم و سوم احتیاج دارند که شامل یک اتاق خواب، اتاق نشیمن و یک آشپزخانه کوچک باشد. طرح توسط ساختمانهای اطراف از سه طرف احاطه شده و فقط از سمت غرب باز است. بنابراین چالش اصلی پروژه استفاده حداکثری از نمای غربی، با شفافیت و بهره وری انرژی است.
هدف طراحی با توجه به رو کردن کافه به سمت غرب، برخورداری فضای کافه از نور ملایم روز است. تصمیمی که در این راستا گرفته شد، محدود کردن نور مستقیم غرب و ورود نور از سمت جنوب بود. تنها راه اجرای این تصمیم، با توجه به مسدود شدن جبهه جنوبی بنا توسط ساختمانی دیگر، استفاده از پنجره زیر بام است. پنجره زیر بام در سمت جنوب، تا غرب ادامه یافته و نمایی شفاف را ایجاد کرده است. در داخل سطح پوششی، دو دیوار منحنی عظیم برای ورود نور طبیعی روز به عمق طبقه همکف در تمام طول سال شکل گرفته است. تغییر نور در هر دقیقه، جلوه ای خاص به سطوح می بخشد. هر حرکت ابرها، خورشید و همچنین تغییرات فصل روی دیوارها نقش می بندد.
نمای شفاف برای افزایش کارایی ساختمان، با سایبانها ترکیب شده است. سایبان برای مسدود کردن گرمای تابستان و هدایت گرمای خورشید زمستانی به داخل، طراحی شده است. سایبانهای آلومینیومی تمام دیوار شفاف را می پوشانند و حسی از استحکام در آن ایجاد می کنند. طراحی سایبان با استفاده از سیستم طراحی پارامتریک سایبان انجام شده است. این سیستم الگوریتمی است که بهترین فرم سایبان برای سطح معین را تشخیص می دهد. این سیستم مجموعه ای بهینه سازی شده از پارامترهای رسمی برای سطح صیقلی معین، زاویه چرخش، طول پیش آمدگی، فاصله گذاری و شیب را می یابد. سایبانهای بهینه فقط تابش مستقیم خورشید را مسدود نمی کند، بلکه میزان جلوگیری از آفتاب تابستان و ورود آفتاب زمستان را نیز محاسبه می کند. بنابراین دیوار شفاف، بار سرمایشی و گرمایشی اضافه ای برای ساختمان ایجاد نمی کند اما نمای براقی را به وسیله روشنایی ملایم روز عرضه می کند. سازه، دیوار شفاف و سایبانها همه در هماهنگی با هم کار می کنند به طوری که تغییر در هر یک بر دیگری نیز تاثیرگذار است. طرح نهایی نتیجه ای از فرآیند همکاری بین خلاقیت طراحان و تجزیه و تحلیل سیستم بود.
سیستم طراحی پارامتریک سایبان الگوریتمی است که در نرم افزار سه بعدی راینو به عنوان یک فایل گرس هاپر اجرا می شود. گروهی از محققان دانشگاه ملی سئول که توسط استاد چوی جاپیل (Choi Jaepil) هدایت می شدند، این الگوریتم را با حمایت مالی وزارت زمین، حمل و نقل و امور دریایی دولت کره توسعه داده اند.
نور در میان دو دیوار منحنی پخش شده و بر عمودی بودن فضا تاکید می کند. همزمان با بالا رفتن یک نفر از پله ها برای رسیدن به فضاهای دیگر، نفر دیگر می تواند نهایت بازی نور و سایه و عمودی بودن فضا را تجربه کند. سایه سایبانها الگوی ریتمیکی را بر روی سطوح منحنی نما ایجاد می کند. این الگو با تغییرات دائمی نور، تغییر می کند. بازی بصری نور و سایه با همراهی ریتم موسیقی پویاتر نیز می شود. در حالی که موسیقی در فضا شناور است، بازی نور همچنان ادامه دارد.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
