عملکرد دنیا بر مبنای کلیشه ها که روشی موثر برای درک و فهم بهتر از واقعیتها هستند، قرار دارد. کلیشه ها در بیشتر موارد اعمال می شوند؛ بنابراین با ارزش هستند. خانه صحرایی در لهستان توسط شرکت تازه تاسیس طراحی شد که کلیشه شناخته شده خانه ای با یک باغ را به چالش می کشد. فضاهای داخلی و خارجی خانه معمولاً به وضوح قابل شناسایی هستند. مکانهایی مجزا که با عملکردهای متفاوت در طول فرآیند طراحی در نظر گرفته می شوند. باغ حجم ساخته شده را احاطه کرده و آنرا از بافتهای معمول و متداول جدا می کند. یک عنصر خطی مانند یک حصار وجود دارد که باغ و ملحقات آنرا را تعریف می کند. تعریف خانه معمولی با یک باغ، در این پروژه صدق نمی کند. مواد و عناصر معماری به غیر متعارف ترین شیوه در طراحی به کار گرفته شده اند؛ سنگ، بتن، شیشه، پوشش گیاهی و آب به منظور رسیدن به یک نتیجه خاص و منسجم با یکدیگر مخلوط شده اند.
اختلاط با طبیعت
معماران برای حفظ حریم خصوصی ساکنین و یکپارچه سازی محل اقامت در میان طبیعت، پارامترهایی را در نظر می گیرند. حجم ساخته شده در برگیرنده عملکردهای داخلی است که به طور مشخصی توسط فضایی که به صورت حائل عمل می کند، از خیابانهای مجاور جدا شده است. فضاهای انتقالی، دسترسی های مرکزی به خانه و یک حجم ساخته شده که گاراژ ماشین است را شامل می شود. یک بام سبز در بالای گاراژ قرار گرفته که به کمک شیب و اختلاف سطح نقش آن نرمتر می شود. ورودی اصلی یک عنصر غیر قابل پیش بینی است و تنها وقتی در دید ناظر قرار می گیرد که به خانه نزدیک شده باشد. یک دیوار سنگی در طول منطقه، حرکتی است که باعث تعریف شدن محدوده و مرز میان فضاهای داخلی و خارجی و موجب اتصال بین خیابان و محوطه قبل از رسیدن به نمای اصلی خانه شده است. خانه صحرایی در زمینه ای زیبا و غیر قابل وصف واقع شده که دید مناسبی برای ساکنین رو به رودخانه در قسمت جنوبی ایجاد می کند. نمای رو به دریاچه به طور کامل از شیشه طراحی شده تا به سمت مناظر اطراف دید مطلوبی به وجود آورد.
آب به عنوان یک عنصر زینتی در قسمت شمالی ساختمان ظاهر می شود. مخزن کوچکی که ورودی اصلی و منطقه فعالیتهای روزانه را احاطه می کند، دو گشایش بزرگ روی دیوار سنگی که باعث قاب شدن آب می شود و سکوهای کوچکی که بر روی سطح آب به عنوان یک فضای نشیمنگاهی قرار گرفته اند؛ همه اینها موجب خلق چشم اندازهای متنوعی برای ساکنین شده است.
تخته سنگهای بزرگ و سفید رنگ مستطیلی، الگوی بی نظمی از سطوح پهن و باریک به وجود آورده و محوطه اطراف خانه را فرم داده اند. آنها به گونه ای قرار گرفته اند که چمنها در میانشان رشد نمایند تا مرزی بین مسیرهای حرکتی و بستر گیاهان به چشم نیاید. در این شکل از معماری، فضا به طور منسجم و با تمام احساس ارائه می شود. مسیر حرکتی به ایوانی در قسمت جنوبی خانه ختم می شود که دیدی مناسب به سمت رودخانه دارد. دسته های پراکنده چمن باعث القای حس حرکت و همچنین ایجاد بافتهای متنوع در مناظر اطراف می شوند.
محو کردن مرزهای خانه به کمک باغ
این پروژه عناصر متنوع شاخصی را با کیفیات طراحی ترکیب کرده است. این خانه یک بنای مجزا نسبت به باغ اطرافش دیده نمی شود بلکه به صورت ادغام شده و در ارتباط با یکدیگر هستند. توده گاراژ که یک نیاز غیر قابل اجتناب است یکی از ویژگی های منظر محسوب می شود. مخزن آب موجب اتصال و ساختاردهی به قسمت شمالی خانه نیز می شود. سطوح نرم سبز از احجام هندسی ساخته شده اند و با عدم وجود تنوع رنگی در میان پوشش سبز بر ارزش آن افزوده شده است که خود نشانه ای از سادگی در معماری است. به نظر می رسد که در خانه و محیط اطراف درختی وجود ندارد. درختان علاوه بر سایه اندازی و ایجاد گشایش های بصری از فضاهای باز، باعث ادغام بهتر خانه با محیط اطراف می شود. این پروژه هنوز تکمیل نشده است، بنابراین تنها می توان توجه طراحان را نسبت به اینگونه نگرشها مورد بازبینی قرار داد. این احتمال وجود دارد که طراحان بتوانند تصورات ما در رابطه با خانه ای با یک باغ را تغییر دهند.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
