جیمز کرنر، بنیانگذار عملیات میدانی جیمز کرنر و طراح های لاین، در پایان سخنرانی خود در روز پنجشنبه در دانشگاه ریدینگ، چکیده ای از این پروژه جدید خود در شنژن چین را به نمایش گذاشت. این متخصص متولد بریتانیا و ساکن ایالات متحده، رویکرد خود را پس از AGM (مجمع عمومی سالیانه) با دیگران به اشتراک گذاشت. نکته جالب ماجرا آن است که توجه دنیا نسبت به این پروژه، تبدیل به شاخصه ای برای آن شده است. جیمز کرنر، موفقیت این پروژه را با شرح عدم مقبولیت بسیار زیاد های لاین که مسیر ریلی صنعتی سابق در غربی ترین بخش منهتن بوده، به مخاطبانش یادآور می شود و می گوید که اغلب مردم خواستار تخریب آن بودند.
در جستجوی عشق
در حال حاضر، با ترکیب آگاهانه روحیه صنعتی سایت و کاشت سحرانگیز توسط پیت اودولف، این مکان برای اهالی نیویورک و بازدیدکنندگان به جایی برای تفرج و لذت بردن از شهر و همچنین جستجوی عشق، چنان که کرنر به مخاطبان تاکید می کند، تبدیل شده است. با وجود سرمایه گذاری عظیم، این پروژه در مقیاسهای بزرگتر، هزینه های خود را پرداخت کرده است. کرنر اشاره می کند که مبلغ 150 میلیون دلار برای این کار هزینه شده اما سرمایه ای در حدود 2 میلیارد دلار تولید کرده است.
رابطه بین منظر و توسعه، به روشنی به روحیات او نزدیک است، چنان که به بازسازی سنترال پارک نیویورک که زمانی بایر و وحشتناک بود، نیز اشاره کرد. به گفته کرنر، اکنون سالانه 20 میلیون دلار هزینه نگهداری، تقریباً به طور کاملاً خصوصی تامین می شود و توسعه دهندگانی که پیش از این قصد ساخت و ساز در آن را داشتند اکنون به دنبال سایتهای مشابه جهت رقابت با این سایت می گردند.
روحیه کارآفرینی
او همچنین وجود روحیه کارآفرینی را در پارک المپیک لندن ستایش کرد که با رویکردی منظرین در منطقه ای رو به زوال، منتج به بازسازی گسترده و عظیمی شد. وی پیش از شرح دقیق مسئولیتهای خود، یعنی طراحی پلازای جنوبی پس از انجام بازیها، مستر پلان این پارک را یکی از مهمترین مستر پلانهای منظر در 50 سال گذشته خواند. او گفت: “این پروژه، پیش از پی بردن به محدودیتهای آن، پروزه ای بزرگ و عالی بود.” به عبارت ساده، پول و سرمایه بسیار کمی در دست کار بود، حجم زیادی از آسفالت باید حفظ می شد و شبکه پیچیده ای از خدمات زیر سطحی وجود داشت. با این حال، وی فضایی مملو از رویداد خلق کرد که برای جامعه محلی و چند قومیتی جذاب بوده و برای جوایز LI امسال نیز کاندید شده است.
قسمت دوم سخنرانی جیمز کرنر با شرح این پروژه ها شکل گرفت. در قسمت اول، وی به گفتگو درباره پروژه هایی با مقیاس بسیار بزرگ و سنگین پرداخت. او در این قسمت درباره این حقیقت صحبت کرد که چگونه جفری جلیکو و یان مک هارگ به “ابرقهرمان” های او تبدیل شدند. در حالی که جلیکو به دلیل گرایش شاعرانه و علاقه اش به گیاهان و باغ مورد پسند کرنر بود، مک هارگ به دلیل دید وسیع وی که آرمانگرایانه و زیست محیطی بود، اهمیت و ارزش بسیاری برای کرنر پیدا کرد. کرنر کار خود را در این مقیاس نشان داد که در برگیرنده تلاشهای طولانی مدت برای بازسازی چهار مایل مربع از فرش فیلدز در جزیره استاتن بود. او توضیح داد که ضروری است پیش از ایجاد پارکهای متنوع، باید خاک و تنوع زیستی در این سایت که در گذشته محل دفن زباله نیویورک بوده به آرامی شکل بگیرد.
مستر پلان شنژن
پروژه کرنر در محدوده یک شهر جدید در قسمت غربی شنژن در چین که سرانجام خانه دو میلیون نفر از مردم خواهد شد، مستر پلانی با پنج همسایگی به وجود آورده که از بلوکهای شهری در مقیاس انسانی تشکیل شده است. در بین این بلوکها قسمتهای سبزی وجود دارد که مناطقی را برای تفریح و همچنین مدیریت آب به وجود آورده اند.
کرنر در نهایت چنین نتیجه گیری کرد که اگر ما بتوانیم به عنوان معمار منظر با دیدگاهی بلندپروازانه و تحول گرایانه در یک سو و همچنین کارهای ظریف و ملموس در سوی دیگر پیش رویم، تحولی واقعی خواهیم ساخت. تحولی که جیمز کرنر به وضوح خلق می کند، کارهای شخصی خود اوست.
