هندسه پر معنی کاشی های شیشه ای به کار رفته در آبنما بیانگر راههای بین درختان است و همچنین استراحت در چهارچوب این مکان شهری را پیشنهاد می دهد. بیش از 700 متر طول و بین 50 تا 80 متر عرض، این تفرجگاه عمومی را به سه بخش مجزا تقسیم می کند.
این تفرجگاه با پارکهای بزرگ و فضای باز که عمود بر هم در هر دو طرف هستند، طراحی شده است. این پارکها، پیاده راهها را به محله های مجاور متصل می کنند و نوعی «طبیعت شهری» را ایجاد کرده اند که قبلاً وجود نداشت.
در این پاراگراف نگاهی اجمالی به میدان مرکزی این تفرجگاه می اندازیم. گلکاری گل گیلاس و گیاه ازالیا به صورت طراحی لایه ای، نیمکتهای ساخته شده از پلی کربنات و فضای تعاملی که باعث افزایش فعالیتهای این فضای اجتماعی می شود، در این مجموعه به چشم می خورد.
کاشت تنظیم شده گیاهان که شامل رنگهای قابل توجه، بافتها و پوسته می شود، گرایش خطی پیاده راه را تقویت و سطوح متخلخل زیادی را برای جمع آوری و فیلتر کردن روان آبها فراهم می کند.
در پل پیاده راه، بیشه های مصنوعی طراحی شده تا از وقوع طوفانهای آبی جلوگیری کرده و شرایط زیست محیطی زیستگاهها را حفظ کند. بیش از 1100 درخت در طول این پیاده راه به منظور تصفیه کردن 5465 تن دی اکسید کربن در طول یک سال کاشته شده است؛ درست مقداری برابر با دی اکسید کربنی که در طی دو ماه توسط 1100 خودرو تولید می شود.
عواملی مانند محل های اختصاصی گردهمایی مردم و قسمت اصلی پیاده راه، دو بخش مهم این پیاده راه هستند. درختان پیوسته کاشته شده در طول پیاده رو، همانطور که مقدار قابل توجهی سایه در تابستان های گرم ایجاد می کنند، از اثرات گرمای شهری نیز می کاهند.
هر سه بخش پیاده راه، برنامه های مرتبط با فضای باز مانند کافه ها، رستورانها و کتابفروشی ها را به منظور فعالسازی این مکان استراتژیک ارائه می دهند. این بخشها همچنین از نظر حالت، مواد سازنده و طراحی به هویت این تفرجگاه کمک می کنند.
با توجه به ویژگیهای درخت جینگو بیلوبا، از رنگهای پاییزی در طول این پیاده راه استفاده شده است. این در حالی است که ارزشهای اکولوژیکی و شرایط سازگاری برای شرایط محیطی نامطلوب مانند آلودگی هوا و خاک نیز ایجاد می کند.
این پیاده راه به محلی برای تجمع و تفریح و فعالیتهای اجتماعی روزانه تبدیل شده است. مردم می توانند در فعالیتهای ورزشی همیشگی آن شرکت یا دست کم آن را تماشا کنند. این تصویر نمایانگر یکی از سه طرح برنامه ریزی و طراحی شده معماری است تا گوناگونی فعالیتهای ممکن درون آن را به تصویر بکشد.
عوامل عملکردی مانند پلهای پیاده رو با هندسه ای متشکل از سنگ ریزه کاریها، بوی آب و ویژگی کاشیهای شیشه ای، هویت منحصر به فردی را برای جذب افراد ایجاد کرده اند.
نقطه عطف این پروژه آبشاری است که آب را در امتداد کاشیهای شیشه ای، با طیف رنگی سبز روشن به سبز تیره، به جریان در می آورد. این طیف سبزرنگ نشان دهنده کف رود است.
کاشیهای قدیمی ساخته شده از گل رس را می توان منبعی الهام بخش در سبک طراحی سنگفرش این گردشگاه دانست. با توجه به بحث زیبایی شناسی کاشیهای لایه ای، سیستم سنگفرش با توجه به نفوذ آب، گردش عابرپیاده و برنامه های کاربردی چند منظوره، الگوی مشخصی را در بر می گیرد.
جزییات مربوط به ویژگیهای آبنما در این تفرجگاه، انعکاس پذیری آب در برابر سطوح عمودی و افقی کاشیهای شیشه ای است. حتی با تخلیه کردن حوضه های آبگیر، آبنما کیفیت تندیسی و حس هدف را تامین می کند.
نیمکتهای قرمز رنگ نیمه شفاف ساخته شده از پلی کربنات، یک حلقه متحدالمرکز را دور میدان مرکزی تفرجگاه ایجاد کرده اند. این نیمکتها با دارا بودن عرض یک متر، امکان مناسبی را برای نشستن، دراز کشیدن، ایستادن یا خزیدن را فراهم می کنند. این نیمکتها در غروب بسیار جالب هستند و کاربران زیادی را به منظور گذراندن اوقات شبانه به خود جذب می کند.
شاید مهمترین و شگفت انگیزترین جنبه این پیاده راه، توانایی آن در ترکیب طراحی های با صلابت با نیازهای روزمره یک فضای باز باشد. الگوهای سنگفرش به طور هماهنگ با حفرات درختی، سیستم زهکشی شکافها، نیمکتها و حوزه های درختکاری شده ترکیب می شود.
شرح پروژه تفرجگاه گوبی
شهر شانگهای را می توان در سطح جهانی به عنوان «دریچه ای به سوی دنیا» در نظر گرفت؛ شهر شگفتی ها با تاریخی هزار رنگ. شانگهای مدرن در دسترسی به هنر و فرهنگ، پذیرش جمعی از کارگران خارجی، میل به بازتولید روزانه بی نظیر است. علاوه بر خطرهای روز افزون آلودگی های جهانی و پایداری انسانی زندگی در شهر، شانگهای برای کسانی که دوستدار محیط زیست هستند، گزینه مناسبی است.
خیابانهای شهر مجموعه داران جهانی و فضای بازی برای مردم، نوعی وسیله برای تبادل کالا، خدمات، فرهنگ و ارزشهاست. رفاه اجتماعی و اقتصاد شهری را می توان بر اساس خیابانها سنجید. خیابان عمومی و آزاد است و به راحتی در دسترس قرار می گیرد. در نگاه اول افراد را در خود غوطه ور می کند. با این حال خیابانهای شانگهای منعکس کننده سرعت تحولات اخیر شهر هستند.
با از بین رفتن خانه های حیاط دار و سنتی در شیکومن (یکی از شهرهای شانگهای)، بلوارهای چند خطی، بزرگراهها ، جاده های هم مرکز و اصلی و آزاد راهها، بافت شهری را در بر گرفتند. از میزان پیشرفت این شهر می توان فهمید این زیرساختهای تک عملکردی، به صورت یکپارچه در یک سیستم بی اساس بیوفیزیکی قرار دارند. افزایش چشمگیر دمای محیط در شانگهای، نتیجه خروج گرما از اگزوز ماشینها، تهویه هوا و وسایل نقلیه موتوری است که به طورکلی هرگونه فرصت برای ایجاد راحتی را برای عموم مردم ایجاد می کند.
تفرجگاه گوبی (Gubei) در ناحیه چانگینگ (Changning) در غرب شانگهای واقع شده و شامل شهری شلوغ با گروههای در حال رشد متشکل از خانواده ها و متخصصان جوان است. به دلیل سبک آرام زندگی و تلاشهای اختصاصی این منطقه برای تامین امکانات چند فرهنگی برای شهروندان آن، بسیاری از مردم جذب این منطقه می شوند. بیش از 700 متر طول و 60 متر عرض، پیاده راه و پارکهای غربی و شرقی، نقطه عطف پروژه 35.6 هکتاری است.
این بخش توسط دو خیابان هموار شمالی – جنوبی به سه بلوک تقسیم شده است. برجهای مسکونی با ارتفاع بالا از 15 الی 28 طبقه با دو طبقه تجاری مورد استفاده قرار می گیرند. این پروژه دارای فضای باز بالای 60 درصد با FAR (نسبت سطح به کف) 2.9 است.
استراتژی طراحی تفرجگاه
ایجاد پیاده راه امن، کاربردی و مناسب برای تمام سنین در فضای باز نیازمند رعایت پنج نکته است:
- زیرساختهای فرهنگی
- پایداری محیطی
- زندگی سالم
- طبیعت تفسیری
- طراحی مبتکرانه
این ملاحظات به صورت پیشفرض در زندگی امروزه راه پیدا کرده اند. ایجاد یک محیط پویای شهری است که موجب رشد زندگی شهری می شود.
زیرساختهای فرهنگی
این تفرجگاه به سبب داشتن طراحیهای غیرمدرن درون خود به عنوان بخشی از زیرساختهای فرهنگی، بیانگر لحظات تاریخی شهر است. با تقلید از بحث زیبایی شناسی کاشیهای قدیمی، سیستم کاشی کاری این تفرجگاه اشکال منحنی را در بر دارد و در این سیستم از طرح زبانه و شیار برای پایداری تمامی واحدها استفاده شده است. این سیستم کاشی کاری همچنین در برابر نفوذ آب مقاوم بوده و سطح کاربردی را برای پیاده روی ایجاد کرده است .
پایداری محیطی
پایداری اشکال متفاوتی دارد. در مورد این تفرجگاه بدیهی است که این قطعه زمین بزرگ، پتانسیل هدایت پوششهای گیاهی شهری را داشته و می تواند اثرات گرمای شهری را کاهش دهد. در این محل بیش از 1100 درخت به منظور تصفیه کردن 5.465 تن دی اکسید کربن (مقداری برابر با میزان دی اکسید کربنی که توسط 1100 خودرو در طی دو ماه تولید می شود) کاشته شده است.
سایه ای که توسط درختان ایجاد می شود به همراه تبخیر و تعرق، درجه حرارت محیط را 5 الی 10 درجه در این محل کاهش می دهد. درختان جینگو بیلوبا، کافور، زلکوا، شیرین چینی، عنبر مشک، اسمانتوس فرگنس و سایر درختچه ها و پوشش های زمینی که جلوی رشد گیاهان هرز را می گیرند، می تواند به اهداف پایداری و همچنین ایجاد فصلها و تنوع زیستی کمک زیادی کنند.
زندگی سالم
ایجاد طرحی بنیادین برای افزایش سطح سلامتی و تندرستی از نخستین اهداف ساخت این تفرجگاه به حساب می آید. با وجود حدود 17000 شهروند، این تفرجگاه، فضاهای عمومی را به منظور ورزش، گفتگوهای اجتماعی و کارهای انفعالی، فعالیتهای مربوط به کاهش استرس مانند ورزشهای تای-چی، کتابخوانی، صرف غذا و مشاهدات عمومی ایجاد کرده است.
در هر تعطیلی، مردم می توانند در این رویداد های اجتماعی شرکت کنند، بازی کردن بچه ها را تماشا کنند، دوچرخه سواری کنند یا حتی از دیدن خانواده هایی که دور هم هستند، لذت ببرند.
طبیعت تفسیری
کمبود طبیعت برای کودکانی که در مناطق پر جمعیت زندگی می کنند، رو به افزایش است. این اختلال ناشی از فقدان قرار گرفتن در طبیعت در دوران کودکی است که به محیط های اطراف آنها محدود می شود. پارک، این تفرجگاه را به سبب ترکیب پوششهای گیاهی سبز و گودالهای زیستی به «طبیعت» تبدیل می کند. این ترکیب برای هدایت و کنترل طوفانهای آبی، پرورش محیطی مطلوب برای حمایت از حیات وحش شهری و پشتیبانی از زیستگاههای پرندگان، حشرات و دوزیستان مورد استفاده قرار می گیرد.
طراحی مبتکرانه
این تفرجگاه متشکل از نیمکتهای ساخته شده از مواد پلی کربنات شفاف است که بسیار کاربردی، با دوام و هنری است. این صندلیها با وجود آبنمایی در نزدیکی شان تبدیل به مجسمه های تمثیلی نورانی شده اند که افراد زیادی را در شبهای خنک تابستان به خود جذب می کند. کیوسکهای خرده فروشی که به عنوان اثرات معماری طراحی شده اند، ویژگیهای منحصربفردی را بر اساس شکل، عملکرد و اهمیت آنها به نمایش می گذارند.
یک آبنمای بزرگ ساخته شده از کاشیهای شیشه ای در نوع خود تبدیل به مجسمه ای شده است که به هنگام قطعی فواره ها، ویژگیهای بصری جالبی را ایجاد می کند. استفاده از سطوح چوبی به منظور ایجاد دیواره های صندلیها، ایجاد مانع در اطراف آبنما به عنوان سقف در این آثار افزایش یافته است.
در مسیر آینده
تفرجگاه گوبی، توانایی تبدیل شدن به انگیزه برای سایر پروژه های عظیم را دارد. پروژه هایی که موفقیت شان، منبع الهامی برای سایر توسعه گران و سازمانهای دولتی است تا به ارزش چنین پروژه های شهری که نه تنها به نفع مردم، بلکه باعث افزایش ارزش آن منطقه می شود، پی ببرند.
برخلاف روند رایج در شانگهای که تعدادی از پارکهای کوچک به سرعت مورد استفاده قرار گرفتند و جایگزین برنامه هایی با هدف توسعه شده اند، این تفرجگاه به عنوان نمونه ای موفق برای شهرهای در حال پیشرفت قرار گرفته است. برنامه هایی مانند کنار گذاشتن فضاهای عمومی به منظور افزایش تراکم و ساخت سازه های شهری و هدایت آینده شهر و بازسازی آن به سمت و سویی نوین و جدید.
