در محل سایت اردوگاه کار اجباری اشتروگن (Esterwegen) که در سال 1933 ساخته شده بود، یادمانی به یاد پانزده اردوگاه و قربانیان آنها در منطقه “ای ام اس” ساخته شد. هیچ یک از عناصر ساختمانی موجود در سایت دیگر پابرجا نبودند. به همین دلیل، اصله های درخت بلوط سرخ که به ابعاد سربازخانه های سابق در دهه پنجاه کاشته شده بودند، بریده شدند.
برخلاف این سناریوی تقریباً پارک مانند، سناریویی از طریق پوشاندن کل منطقه همانند محل زندگی سابق زندانیان به وسیله شن شکل گرفت، اشکال و نیمرخ های بزرگ به شکل کاغذهای بریده شده، دیوارهای بلند ساخته شده از فولاد کورتن، به عنوان استعاره ای از برج های دیده بانی، چیدمان دیوار و دروازه های اشتروگن بود. مکانی برای تجدید خاطره و یادآوری”فعال” ایجاد شده است که بازدیدکنندگان را تشویق می کند تا تاریخ و توپوگرافی خشونت، تهدید و تخریب را در تخیل خود پرورش دهند، در حالی که این موضوع را با زمان حال نیز مرتبط می سازد.
