این تراس طراحی شده در بام به وسعت 250 مترمربع که رو به شمال غرب دارد در طبقه هفتم بریج هاوس (Bridge House)، اولین برج از 5 برج موجود در اسکله سنت جورج (St George Wharf)، قرار دارد و پیشگام توسعه های شرکت St George PLC است. کارفرما از طراحان خواست تا روی منظر خشک و بی حاصل به وجود آمده از دال های بتنی و گیاهان خشک شده با هدف ایجاد فضایی سرگرم کننده به سبک مدیترانه‌ای و با نیاز کم به نگهداری کار کند؛ چیزی که بدون وجود آن، این ملک صرفاً آپارتمان نسبتاً کوچکی بود. این پروژه قرار بود بزرگترین تراس منظر پردازی شده در رودخانه تیمز (Thames) باشد.
سایت
کارفرما آپارتمان را به علت داشتن درک خوب از پتانسیلهای آن پیش‌خرید کرده بود. اما با این وجود پروژه در حال اجرا پروژه ای دلهره آور بود؛ در معرض بادهای شدید از سمت غرب، گرمای و آلودگی شدید به علت ترافیک بی وقفه پل Vauxhall و وسایل نقلیه موجود در رودخانه بود که به معنی لزوم اعمال ملاحظاتی دقیق در طراحی بود. علاوه بر این، مشکلاتی درباره حریم خصوصی در ارتباط با سایر ساختمانهای در حال توسعه بلندتر از این تراس وجود داشت. با این وجود کارفرما پروژه را با یک هدف پیوند زده بود؛ او آپارتمان و تراس را برای فیلمبرداری و برنامههای تلویزیونی اجاره داده بود، بنابراین می‌دانست که این پروژه می‌تواند ماجراجویی بزرگی باشد.
مهمترین دلیل اقبال پروژه، دید به سمت رودخانه بود؛ احساس فیلمهای سینمایی جیمز باند به علت وجود ساختمان MI6 در سمت راست که توسط چرخ و فلک معروف لندن (London Eye) قاب گرفته شده بود و محل دو مجلس بریتانیا (عوام و اعیان) در چشم انداز دور و نیروگاه بترسی در سمت چپ که در محل غروب خورشید قرار دارد.
دسترسی و مدیریت ساخت در ابتدا غیرممکن به نظر می رسید؛ چگونه باید 10 تن بتن را خارج و 20 تن ماده جدید را از طریق یک حیاط محصور در طبقه همکف وارد ارتفاع 25 متری تراس کنند؟
کارفرما شرکتی مربوط به بالا بردن اثاثیه را پیدا کرد که بالابرهای کوچک و هوشمندش می‌توانست با اشغال کمترین فضای لازم، 300 کیلوگرم را در عرض 20 ثانیه بالا ببرد. این راه نجاتی بود که طراحان به آن نیاز داشتند. بنابراین طراحان تمام طول تابستان در حال کار بودند و هر چه را که لازم بود در اختیار داشتند از جمله کارفرمایی بی‌نظیر که درک درستی از ساخت و ساز داشت.
طراحی
اولین واکنش طراح کنار آمدن با فرم نامتعارف و قایقی شکل ساختمان بود، این به معنی تکرار خطوط تشکیل دهنده آن برای رسیدن به یک طرح هماهنگ بود، اگر چه طرح باید تا حدی رسمی و متقارن می بود. روشی که به ندرت در طرحهای انتزاعی تر به کار می رود. چیزی که عنوان شد طرحی محکم و پایدار را به وجود آورد که به راحتی با اطرافش هماهنگ است و با این وجود مینیمال برشمرده می شود.
ساختمان به دلیل ظاهر ناخوشایندش در رای‌گیری 20 ساختمان زشت لندن برنده جایزه ای طعنه آمیز شد. اتاق پذیرایی به عنوان اتاق سینما با شیشه و پرده تیره و پروژکتوری غول پیکر در نظر گرفته شده بود. تمام این عوامل معماری، بصری و رفاهی به این معنا بود که سطوح به سادگی و بکارگیری فرمالیته ای مشخص برای نمایش فیلم نیاز داشت.
طراح برای شکلدهی به محیط اصلی از قطعات سنگی استفاده کرده است که با قسمت عرشه مانند پوشیده شده از چوب با عرضهای متفاوت دارای تضاد بود. چمنی مصنوعی قسمت بالایی را که راه حلی مقرون به صرفه بود و 3 حفره برای مینی گلف به وجود آورده بود، پوشاند و تازگی و سرسبزی موردنیاز که در پس زمینه به میزان کافی وجود نداشت، را تامین کرد.
تنها موردی که از طرح اصلی باقی مانده بود، مبلمان چوبی و سنگین آن بود؛ یک مزیت عالی برای این سایت بادخیز که سنگین بودن نوعی امتیاز برای جلوگیری از شناور شدن در اثر باد بشمار می‌آید. سبک دریایی با استفاده از اتصالات سبک گسترش داده شده است و برخی از آنها به شکل حفره های بندرگاه است.
ساخت
اولین کار در فرآیند اجرا، نصب یک شیر آب بود، خطایی که سازنده قبلی مرتکب شده بود و هیچ تراس مناسبی حتی با وجود سرسخت‌ترین نوع گیاهان بدون آن قابل تحقق نیست. کف آشپزخانه برای حل این مسئله باید از نو ساخته می شد. باد شدید به معنی شناور شدن مواد سبک وزن بود بنابراین مقررات سلامتی و امنیت سرعت انجام فرآیند را کم کرده بود. عرشه چوبی می بایست به لایه رویی دال بتنی متصل می شد تا امکان کنده شدن آن توسط باد به حداقل برسد. چنین دوره طولانی ساخت با وجود در دسترس بودن مرکز لندن به طراح اجازه استفاده از ترفندهای زیادی را داد.
طرح کاشت
در طول فرآیند ساخت، طراح از گلخانه های گیاهان نمونه در توسکانی، گیاهان با کیفیت را برای پروژه انتخاب کرد. تصمیم بر این بود تا از گیاهانی که ارتفاعشان از پنل های شیشه‌ای جان پناهها خیلی بلندتر می شود استفاده نکنند، چرا که باد به سادگی آنها را از بین می برد.
شش گونه آمریکایی از گیاه آگاو (Agave) تکیه گاه بصری را برای بسترهای سطح مرکزی فراهم کردند. آگاوها همراه با یوکاسهای (Yuccas) متنوع اطراف لبه ای سطح بالاتر تراس تکرار می‌شوند. پایداری این گیاهان با برگهایی که در مقابل خط آسمان کاملاً شاخص هستند. چمنها و گیاهان مدیترانه که چند ساله و پرطراوت هستند مکمل گیاهان تندیس گونه هستند و حرکت، قابلیت لمس و بوی مطبوع را فراهم می‌کنند. شمشادهای بلند هرس شده موجب ایجاد حریم خصوصی و محافظت در برابر باد می‌شوند که در مقیاس کوچکتر و با کاشت انواع کوتاهتر، جلوی پنجره های دارای انحنای اتاق پذیرایی تکرار شده اند.
منبع: +
