گرایش معماری منظر، تمرکز بسیاری بر روی مناطق شهری دارد. طبقه بندی تراکم مردم و ساختمانها، چشم انداز جدیدی را پیش روی ما قرار می دهد که می تواند یک تجربه متفاوت ارائه دهد. باغ گیاهشناسی کوئینز در نیویورک، یک محیط شهری متراکم است که دارای یک فضای عمومی منحصربفرد بوده که به جامعه، تجربه مبتنی بر طبیعت می دهد. باغ گیاهشناسی کوئینز، یک اتصال فرهنگی و آموزشی برای جمعیت متنوع کاربر به کار گرفته و فضایی را برای مردم برای تعامل با طبیعت و با یکدیگر فراهم می کند. طرح جامع باغ گیاهشناسی کوئینز که توسط آتلیه دریسیتل (Dreiseitl) و سازمان حاظت از منابع طبیعی توسعه یافته، برای تشویق پایداری و بیان فرهنگی از طریق چارچوب طراحی استفاده می کند و تصمیم گیری های آینده موثر بر باغ را هدایت خواهد کرد.
باغ گیاهشناسی کوئینز
باغ گیاهشناسی کوئینز به عنوان محلی برای ارائه گلکاری در نمایشگاه جهانی سال 1939 آغاز به کار کرد و برای نمایشگاه جهانی سال 1964 گسترش یافت. تلاشهای برنامه ریزی شده اولیه با فکر استفاده از فضا پس از این نمایشگاه آغاز شد، اما این طرح تا سال 1997 انجام نشده بود، هنگامی که فاز 1 طرح بزرگ باغ گیاهشناسی کوئینز توسط تیم معماری منظر سوزان ویسنویسکی (Susan Wisniewski) و جیمی کرلی پورینتون (Jamie Crelly Purinton) آغاز شده بود، چشم انداز آنها برای سایت 39 هکتاری، جامعه اطراف را برای ایجاد یک چارچوب طراحی به خود جلب کرد. فاز 2 طرح جامع در سال 2002، توسط آتلیه دریسیتل تکمیل شد. این فاز برای هدایت نوسازی کامل و گسترش باغ در آینده استفاده می شود.
فاز 1 – مرکز اجرایی و بازدید
فاز اول طرح جامع، فاز اجرا در مرکز بازدید و باغهای مربوطه بود. این پروژه از چشم انداز باغ گیاهشناسی در معماری و منظر تشکیل شده است. محل آن واقع در ناحیه حاشیه شهر، با تسهیلات ایجاد شده در زمینه ساخت محیط باغ در یک فضای انتقالی، با دسترسی به حمل و نقل عمومی و خیابان اصلی ورودی پلازا بود.
پیش قدم در طراحی پایدار
ساختمان به عنوان یک پروژه آزمایشی دپارتمان طراحی شهر و برنامه ساختمانی با عملکرد بالای ساخت طراحی شده است. شیوه پایدار عملکردها با طراحی یکپارچه شده و پروژه را در طراحی پایدار، پیشگام می کند و به عموم نشان می دهد که می توان پایدار طراحی کرد و اثبات می کند که اینگونه طراحی جواب می دهد.
اتصال معماری به منظر
این مرکز دارای سه سقف، هر یک دارای خاصیتی، در سطوح مختلف است. سایبان در حیاط ورودی تعبیه شده و مسیر آب باران را تغییر می دهد. سقف در ساختمان اصلی از پانل های فتوولتائیک تشکیل شده و بام سبز در تالار سخنرانی، گرما و سرمای محیط را کاهش می دهد. سیستم مدیریت پایدار آب، با استفاده از طراحی آب به صورت هنرمندانه معماری را به منظر متصل می کند.
اتصال مردم به سیستم
آب باران از طریق یک استخر پاکسازی بیوتایپ (biotype) با فیلتر گیاهان تصفیه کننده، وارد چرخه می شود. بازدیدکنندگان می توانند از پلهای روی کانالهای آب عبور کنند که در سراسر معماری و منظر جریان دارند. این عوامل، افراد را به سیستم متصل کرده و فرآیندهایی با دید ساده به ارمغان می آورد که مردم می توانند عملکرد آنها را یاد بگیرند.
فاز 2 – آینده باغ گیاهشناسی کوئینز
مرکز بازدید و اجرایی قسمتی از طرح بزرگتری است. این چشم انداز بلند مدت برای باغ گیاهشناسی، برنامه ریزی جدید و مدیریت فاضلاب سطحی را نیز در نظر می گیرد و با مدیریت آلودگی خاک، زیرساختهای جدید، بازسازی باغهای موجود و علاوه بر این باغ - آبهای جدید سر و کار دارد. طرح متحد گردش آب در سراسر سایت استفاده شده است.
مدیریت پایدار آب در طرح
مدیریت پایدار آب اغلب در محیط های ساخته شده نادیده گرفته می شود و هدف این طرح، آوردن آن به میدان عمل است. شاخه ای از رودخانه دفن شده در سراسر سایت جریان دارد و اهمیت آن قبلاً نادیده گرفته شده بود. پنج سیستم جمع آوری روان آب، آنرا پاک کرده و ویژگیهای آب را نمایش می دهند و از دوران آن به عنوان یک ابزار مدیریت استفاده می کنند. یک منبع ذخیره و حوضچه مرکزی نیز به عنوان مخزن ذخیره سازی عمل می کند. از نظر محیط زیست، آب طیف متنوعی از انواع زیستگاه را ایجاد می کند و گردش آن برای اطمینان از کیفیت آب، آنرا تصفیه و پاک می کند.
چارچوب طراحی برای این عناصر در طرح جامع برای اطمینان یافتن از انسجام آنها در باغ و نوسازی و گسترش آینده آن مشخص شده است. تجربه مبتنی بر ماهیت باغ گیاهشناسی کوئینز، حس فاصله گرفتن از محیط شهری را فراهم می کند. این پروژه محلی برای دیدن سیستمهای طبیعی پایدار در همکاری با یکدیگر به شیوه ای منسجم است. باغ گیاهشناسی کوئینز آنچه را که ممارست می کند، عملی کرده و آینده ای روشن از پایداری و آموزش را راه اندازی می کند. شفافیت سیستمهای طراحی شده به بازدیدکنندگان یک تجربه مستقیم آموزشی می دهد و طرز فکر پایدار را تشویق می کند. طرح جامع، مثال بزرگی از یک چارچوب طراحی باغ شهری است که آنها را به سوی آینده ای پایدار هدایت می کند.
منبع: +
