با آغاز قرن 21، تصویر سیاتل و شمال غربی آمریکا در چشمان جهانیان دگرگون شد. منطقه ای که تا آن موقع بیشتر به واسطه منابع طبیعی آن شناخته می شد تا به عنوان یک پایتخت فرهنگی، به عنوان مرکز تکنولوژیهای نوظهور و طراحی هوا – فضا شهرت جدیدی پیدا کرد. این هویت جدید توسط مرکز نمایشگاه ایجاد شد؛ سوزن فضا (Space Needle)، نام برج شاخص شهر سیاتل است که مجموعه ای بلند و باریک از فولاد و بتن مسلح است. این برج به برجسته ترین نشانه شهری سیاتل تبدیل شده است.
سیاتل به عنوان شهری ابتدایی و قدیمی ضعیف و شکننده شده بود. در آن دوران شهر به دو منبع اولیه اشتغال وابسته بود: تجارت دریایی و تولید صنایع هواپیماسازی (شرکت بوئینگ). کشتیرانی بین غرب آمریکا و دیگر کشورهای حاشیه اقیانوس آرام غالباً از سیاتل عبور می کرد. اما محبوبیت در حال رشد هواپیمای جت به کشتیهای در حال عبور از اقیانوس تنها اجازه عبور بدون گشتن در منطقه را داده بود. شرکت بوئینگ که در سال1910 ستاد فرماندهی خود را در شهر تشکیل داده بود، یکی از بزرگترین کارفرمایان ناحیه نیز بود اما تهدید رکود اقتصادی و بیکاریهایی که به دنبال آن بود، هر دو مالکان تجارت محلی و رسمی شهر را به سمت راهی برای فریفتن دیگر شرکتها جهت استقرار در شهر، سوق داد.
تحریم نمایشگاه جهانی 1962، تنها از سوی سیاتل نبود. پرتاب ماهواره Sputnik شوروی در اکتبر 1957 یک چالش غیرقابل انکار برای آمریکا در جنگ سرد بود و پاسخی ضروری، به موقع و محرمانه را می طلبید. ماموریت این بود که دولت فدرال، سیاتل را به عنوان میزبان برای نمایشگاه جهانی کشورهای همسایه انتخاب کند تا در آن برتری تکنولوژی آمریکا را در هر دو منطقه شرق و آن سوی آن اثبات کند.
ایده سوزن فضایی از اتحادیه شوروی نیامده است، بلکه این ایده متعلق به آلمان است. هنگامی که رئیس نمایندگی نمایشگاهها جهانی سیاتل در سال 1959، ادی کارسون را در اشتوتگارد به یک رستوران دعوت کرد، ایده اینکه نمایشگاه قرن 21 یک جاذبه از نوع نشانه شهری لازم دارد را مطرح کرد و بدون هیچ معطلی دید خود به صورت کروکی بر روی تعدادی کارت پستال ترسیم کرد و برای دیگر مقامات نمایشگاه فرستاد. در پاسخ او یکی از مقامات به کارلسون پیشنهاد کرده بود که معمار جان گراهام را جذب کند تا ترسیمات او را به واقعیت نزدیک تر کند.
همکاری بین کارسون و گراهام، منجر به اصلاحات قابل توجهی در ایده اولیه شد. ورژن های آغازین سوزن فضایی به یک بالون بزرگ شباهت داشت که با ریسمان به زمین وصل شده یا بالای ستون نشسته است. گراهام بود که کره را به بشقاب پرنده تغییر شکل داد. شکلی که شاید بیشتر تحت تاثیر الهام از عصر فضایی برج بوده است. تقریباً دو گروه طراح 6 نفره برای پروژه به کار گرفته شدند که هر کدام در یک گروه با گراهام برای انجام وظیفه ای کار می کردند. یک عضو خاص، ویکتور استینبروک (Victor Steinbrueck) بود که مسئول پشتیبانی شفت سه پایه ای بود که تاج دو طبقه داشت و توسط جان ریدلی (John Ridley) طراحی شده بود. تصمیم گیری راجع به طرح نهایی تنها یک سال و نیم قبل از افتتاحیه از قبل برنامه ریزی شده نمایشگاه سال 1962، انجام شد.
شش ماه بعد وقت زیادی برای ساخت برج صرف شد. اگرچه سوزن فضایی بزرگترین جاذبه نمایشگاه بود، اما ساخت آن از سوی شهر سرمایه گذاری نشد؛ بنابراین، سرمایه گذاران، مجبور به خرید زمینهای داخل نمایشگاه بودند. سرانجام سایتی 338 متری آماده کردند و بالاخره ساخت و ساز تنها یک سال قبل از شروع نمایشگاه، آغاز گردید.
با شروع ضرب الاجل پایان بنا، ساخت و ساز سرعت بیشتری گرفت. گام نخست این بود که سوراخی به عمق 9 متر و به عمق 37 متر حفر کنند که فونداسیون ساختمان بتواند ریخته شود و بزرگترین حجم بتن ریزی در غرب در آن زمان بوده است. 467 کامیون سیمان در طول یک روز کامل برای پرکردن سوراخ حفره کار کردند. فونداسیون حاصل، خیلی سنگین بود به قدری به لحاظ وزنی با برجی که روی آن قرار می گرفت، برابری می کرد. به رغم اینکه سوزن فضایی نسبتاً ظاهری سنگین دارد، مرکز ثقل آن تنها 5/1 متر بالای سطح زمین قرار گرفته است.
از این فونداسیون عظیم، یک برج باریک و کشیده به وجود آمد که سر به فلک کشیدن آن در ارتفاع 185 متری پایان یافت. این برج شامل 5 سطح روی هم است که شامل رستوران گردون، یک سطح نیم طبقه، یک طبقه نظرگاه، یک طبقه تجهیزات مکانیکی، نوک برج و یک پنت هاوس بالارونده است. بنا همچنین با مشعل گاز طبیعی 15متری به انتها می رسد.
علیرغم عقب بودن کار نسبت به آنچه برنامه ریزی شده بود، نمایشگاه قرن 21 طبق برنامه در 21 آوریل 1962 بازگشایی شد. نمایشگاه یکی از موفق ترینها در تاریخ خود بود. سوزن فضایی بلندترین بنا در غرب رودخانه می سی سی پی است که موفقیت چشمگیری داشته و تقریباً به عنوان یک نشانه از سیاتل محسوب می شود و هدفی توریستی است که سالانه بیش از یک میلیون بیننده برای تماشای عرشه آن هزینه پرداخت می کنند.
در اواخر دهه 90، سوزن فضایی توسط مقامات شهر سیاتل به عنوان نشانه تاریخی شهر اعلام شد. فضای شهری گرداگرد این برج از سال 1962 تغییر کرده است. همانطور که در آن سالها امید می رفت، سوزن فضایی هم اکنون به عنوان یک نشانه درخشان از قرن 21 در شهر سیاتل استوار است، اگر چه در زمان خود رویای آن نیز خیلی دور از ذهن نبود.
منبع: +
