شهر اسپرانس که در 720 کیلومتری جنوب شرقی پرث در غرب استرالیا واقع شده است، به سرعت دستخوش تغییرات شهرنیشنی می شود و انتظار می رود که جمعیت آن ایالت در سال 2050 دو برابر شود. اسپرانس که توسط دولت به عنوان یک شهر خارق العاده برگزیده شده، برای توسعه استراتژیک حمایت می شود.
هاسل به عنوان مشاور اصلی برای این پروژه بازسازی آبنما انتخاب شده بود. این پروژه منظره طبیعی را به زمینه ای برای یک محیط شهری پایدار تبدیل می کند. پیش بینی اصلی این بود که توسعه، ماهیت شهر را زنده نگه می دارد و در همان حال، توسعه آینده ای که شهر توقع داشت را فراهم می کند.
طرح آبنمای اسپرانس، پیوند گذشته و آینده
طرح برای آینده، مفهوم خود را از تاریخچه اسپرانس می گیرد. برای اجرای صحیح آن، تیم طراحی مطالعاتی را انجام داد تا رابطه مردم با آبنما را درک کرده و برداشت آنها از توسعه در آینده را بداند. این گفتگوهای سودمند منجر به چند ابتکار عمده شده، از جمله یک دماغه احیاء شده، یک روکش ادامه دار در طول گردشگاه، خیمه ها و فضای باز برای دورهمی های خانوادگی.
این طرح که از لحاظ برنامه ای پر مایه است، شامل مجموعه ای از همه فعالیتهایی است که تمام افراد با سنین و علایق گوناگون را در نظر می گیرد. تغییر نماد پارک به عنوان یک مقصد خانوادگی، مورد توجه بوده که پروژه را سرزنده و پرشور کرده است. در ورودی این مکان، یک مجسمه دم نهنگ وجود دارد که در بازار منطقه ساحلی در خیابان جیمز واقع شده است. این مجسمه اجازه دسترسی بیشتر به آبنما را داده و این مکان را به شهر تاریخی متصل می کند. زمین احیاء شده در پیرامون اسکله بندر، منطقه وسیعی در حدود 11 هزار مترمربع برای مراسمهای ورزشی و عمومی را فراهم کرده است. زیرساخت بهبود یافته و جاذبه های گردشگری نیز از فعالیتهای تجاری حمایت کرده و مردم را دعوت و مراسم های غیرمنتظره را برگزار می کند.
در امتداد پارک، فضاهای بزرگتری از طریق مسیرهای پرپیچ و خم و امکاناتی مانند زمینهای بازی، نشیمنگاهها، ایستگاههای باربی کیو، حفاظ های پیک نیک، پارچه های سایبانی و هنرهای عمومی فراهم شده است. اتمام پروژه آبنمای اسپرانس از دو لحاظ سودمند بوده است: اول، کمربند ساحلی اسپرانس را از فرسایش ساحلی محافظت می کند و دوم، این مکان را برای توسعه فعالیتهای تفریحی و تجاری آماده کرده است.
ایجاد حسی از تعلق
چیزی که این پروژه را منحصربفرد می سازد، ارتباط بین این مکان و مردم است. برای ایجاد یک حس مکان، تصمیمات طراحی با مشارکت تاریخ دانان، هنرمندان بومی و طراحان گرافیکی گرفته شدند. وقتی یک نفر در این مکان قدم می زند، این مکان داستانهایی را در مورد تاریخ مهاجران تازه نشین بومی و عادی این شهر روایت می کند. این تجربه توسط نقاط آغاز در کنار مسیرها که با علائم تبلیغاتی هنری ادغام شده، بهتر نیز می شود. هنر عمومی که با تزیینات گل و گیاه در اماکن مهم ترکیب شده اند، عوامل محبوب محلی را برجسته می نماید.
استفاده از پالت به عنوان متریال، یکی از داده های خلاقانه ای است که پروژه، هویت و حس تعلق را به اسپرانس می دهد. گرانیت صورتی که از اسپرانس استخراج می شود، برای دیوارها، سنگفرش و اسکله بندر مرمت شده، استفاده شده است. الوارهایی که قبلاٌ برای اسکله بندر به کار می رفت نیز برای سکوها، پیاده روها و فرم زمینهای بازی به کار برده شد.
بنیانی برای آینده
انتخاب گیاهان برای یک پروژه، یک تصمیم مهم است که جامعیت در عناصر گوناگون طراحی را نشان می دهد. با این وجود، ویژگی و مدیریت درختکاریها، مخصوصاٌ پوششهای گیاهی زمینی و تنه های درخت، در یک محیط ساحلی چالش برانگیز است.
برای غلبه بر این چالش، سیستمهای تپه ماسه ای با پوشش دیوار دریایی که در امتداد مکان وجود دارد، ادغام شد. دیوار جدید، شکل طبیعی را دنبال می کند که اجازه محیط های درختکاری عریض را می دهد و در نتیجه، فرسایش زمین را کاهش می دهد. بیش از 63000 گیاه جدید که 70 درصد آنها بومی هستند، طرح منظره این آبنما را برجسته می نمایند. بیش از 1000 درخت جدید کاشته شده اند، از جمله کاجهای مطبق، دم اسب درختی و مورت ساحلی. درختان به گونه ای قرار گرفته اند تا ساختار کنار ساحل دریا را بهتر کرده و همچنین، تبدیل به یک حفاظ زیبا شوند.
یک شاهراه جدید
آبنمای اسپرانس تبدیل به یکی از هوشمندترین راه حلهای طراحی شده که با زمینه ارتباط برقرار می کند، نیازهای آینده یک جمعیت در حال رشد را شامل می شود و در همان حال، از لحاظ بوم شناختی نیز مهم است.
در بررسی میزان رضایت گردشگران، بیش از 85 درصد مردم بومی اظهار داشته اند که توسعه مجدد آبنما، انتظاراتشان را برآورده ساخته است. 90 درصد مردم شهر، هر هفته به کنار ساحل می روند. آبنمای اسپرانس واقعاٌ یک بازسازی فرهنگی و محیطی برای یک جامعه ساحلی مرکزی است.
برای اطلاعات بیشتر و دیدن تصاویر این پروژه به لینک زیر مراجعه کنید:
