آیا کپنهاگ می تواند به بهترین شهر برای تردد دوچرخه در جهان تبدیل شود؟
پیاده محوری به عنوان مقوله ای پایدار در شهرسازی نوین مطرح شده است. در اغلب شهرهای توسعه یافته جهان مسیرهای پیاده و دوچرخه سواری یافت می شوند. عمدتاً این مسیرها بخشی از خیابان یا پیاده رو را به خود اختصاص داده و استفاده از دوچرخه برای حمل و نقل درون شهری را ترویج می کنند. در معمار منظر طی دو مطلب پل عابر پیاده و دوچرخه سواری بر روی اتوبان و پل دو سطحی برای عابر پیاده در پاریس به معرفی دو نمونه منحصر بفرد از تجربه سفر با دوچرخه و پیاده روی پرداختیم. این مطلب نیز تجربه ای متفاوت، با درک منظرین از شهر را با شما به اشتراک می گذارد.
بر اساس ایده بلند پروازانه “مسیر مارپیچ دوچرخه” که توسط شرکت DISSING+WEITLING مطرح شده، کپنهاک تا پایان سال 2015 به بهترین شهر دوچرخه مدار در جهان تبدیل خواهد شد.
این مسیر نارنجی شبیه یک مار طویل 235 متری است که به ارتفاع 5/5 متر بالاتر از سطح دریا از طریق یک تفرجگاه، دو محدوده شهری را به هم وصل می کند. این پروژه در حقیقت یک سطح شیبدار و یک پل به نام “مسیر مارپیچ دوچرخه” است که روزانه مسیر ایمن برای بیش از 1200 دوچرخه سوار را از میان این منطقه شلوغ، فراهم می کند. از شرکت معماران DISSING+WEITLING، طراحی یک سطح شیبدار برای جایگزینی با راه پلکانی منطقه، خواسته شده بود. آنها قدمی جلوتر رفتند و به جای طراحی یک سطح شیبدار ساده، یک پل طراحی کردند. نتیجه این کار، خود به نقطه ای کانونی بدل گشته که از فواصل دور دیده می شود و به محدوده ای لذت بخش برای تمام کاربران، تبدیل شده است.
راه حل ایده آل
قبل از احداث این راه مارپیچی، دوچرخه سواران مدام در خطر بودند؛ مسائلی از قبیل دور زدن سریع و پیچ های تند مسیر و عبور از میان مسیر پیاده ساحلی، عابرینی که متقابلاً توسط دوچرخه سواران در معرض خطر بودند. در حال حاضر دوچرخه سواران، مطابق این طرح، می توانند بسیار سریع و بدون مزاحمت در حالی که تجربه هیجان انگیز و منحصر بفرد از حرکت در تراز بالاتر از سطح زمین دارند، در منطقه حرکت کنند.
امتیاز مضاعف
علاوه بر این، در حال حاضر عابران پیاده پناهگاه مسقفی در اختیار دارند که توسط این پل سرباز ایجاد شده است و به آنها فرصت لذت بردن از تمام زمین اطراف در محوطه Fisketorvet، حتی در شرایط نامساعد آب و هوایی را نیز می دهد. همچنین یک فضای تفریحی برای این منطقه برنامه ریزی شده که در افزایش جذابیت این مکان تأثیر مضاعف داشته است.
طراحی اندیشمندانه
همانطور که قبلاً هم گفته شد، این پل فولادی سبک 235 متر طول و 4 متر عرض دارد که دسترسی دو طرفه باند دوچرخه را فراهم می آورد. ستون های حامل در فاصله 17 متری هم قرار دارند که مسیر آزادی را برای رهگذرانی که از زیر پل استفاده می کنند، به وجود آورده است. سطح پل به رنگ نارنجی روشن است تا دوچرخه سواران مسیری روشنی در اختیار داشته باشند. در شب، به منظور استفاده تمام وقت، این مسیر روشن شده است. هرچند واضح است که این پل به عنوان یک عنصر معماری خیره کننده در ساعات شبانه، جلوه گری می کند.
بهترین شهر دوچرخه مدار در جهان
“مسیر مارپیچ دوچرخه” یا به زبان دانمارکی Cykelslangen، بخشی از چشم انداز کپنهاگ، برای تبدیل شدن به بهترین شهر دوچرخه مدار در جهان تا پایان سال 2015 است. همان طور که در وب سایت گردشگری کپنهاگ اشاره شده است، هدف بلندپروازانه این شهر برای سال 2015، اختصاص حداقل 50 درصد رفت و آمد از طریق دوچرخه برای مردمی است که در کپنهاگ کار می کنند. طرح زیست محیطی شهر کپنهاگ تحت عنوان “چشم انداز 2015 شهرهای اکومتروپل”؛ که شامل دیگر ابتکارات سبز نیز می باشد، بر تبدیل شدن کپنهاگ به بهترین شهر دوچرخه مدار جهان تمرکز دارد.
آخرین نتایج (از مارس 2014) نشان می دهد تا الان، روزانه نزدیک به 60 درصد از کسانی که در کپنهاگ کار می کنند، با دوچرخه تردد می کنند. (10 درصد بالاتر از حد انتظار) این ایده “کپنهاگی شدن” نام گذاری شده است و در سراسر جهان به شهرت رسیده است. سیستم پل، دستیابی به چشم انداز مذکور را با بهبود دسترسی دوچرخه سواران شهر، امکان پذیر ساخت و ایمنی بیشتری را از طریق اجتناب از اختلاط پیاده، ترافیک و راه پلکانی – که خود موانعی در مسیر سابق محسوب می شدند – برای آنان رقم زد. این مسیر به عنوان میانبری برای سفرهای درون شهری نیز محسوب می شود.
برنده جایزه طراحی
در سال 2013 ، شرکت DISSING+WEITLING با ارائه طرح “برافراشتن باند” (نام اولیه پروژه) به دلیل نوآوری برای پرورش ایده ای که شرح مختصری از آن ارائه گردید، برنده جایزه شهرداری کپنهاگ شد.
شرکت مذکور به خاطر “ارائه راه حل ایده آل جهت بهبود قابلیت عبور در باندهای دوچرخه سواری بزرگ” اخیراً نیز برنده جایزه شد. توضیح شرکت از این جایزه چنین است که “طرح مسیرهای دوچرخه سواری، شرایط بهتری برای تردد با دوچرخه را فراهم می کند و انگیزه بیشتری در مردم برای استفاده از دوچرخه به جای خودرو – برای مسافت های بیش از 25 متر – ایجاد می کند. با این روش، محیط شهری بهتر و سالم تر با ازدحام کمتر، پدید می آید که بهره مندی تمام کاربران را به همراه دارد. این مسیرهای دوچرخه با کمترین موانع ممکن ساخته شده است و متضمن ایمنی، امنیت و آسایش فراوانی هستند.
شرکت DISSING + WEITLING برای راه حل های مختلف و بنیادی خود، با تمرکز بر افزایش آسایش، کاهش هزینه ها، شناخت دقیق و افزایش ایمنی و امنیت، مفاهیم جدیدی خلق کرده است.
“مسیر مارپیچ دوچرخه” اثبات می کند که این امکان برای دوچرخه سواران، اتومبیل ها و عابرین پیاده وجود دارد تا در کنار هم در یک شهر زندگی کنند و با ارتقاء زیبایی های شهر و آسایش و خوشایندی همه، از اختلاط مسیرها اجتناب شود. شاید ایده ساخت “پل دوچرخه رو” نه تنها در راه های سبز (راه های منطبق با اصول پایداری)، بلکه در باندهای معمولی دوچرخه در سراسر جهان رایج شود و “کپنهاگی شدن” به یک رویکرد جدید در دنیا تبدیل شود.
منبع: +
